Sadownictwo Dunskie

Niedogodność środowiska naturalnego duńskiego sadownictwa, np. słabego nasłonecznienia, są równoważone doborem takich gatunków, które dają soczyste i aromatyczne jabłka w chłodnym i wilgotnym klimacie duńskiego lata. Od wielu lat zbiera się ich ok. 70 – 90 tyś, t, z czego wywozi się 10 – 15 tyś. t. Podobną ilość przeznacza się do produkcji soków pitnych. Gruszki natomiast, których produkcja odgrywa mniejszą rolę, uprawiane są głównie na wyspach południowych. Uprawy śliw tracą na znaczeniu wobec rosnącego importu owoców południowych. Wzrasta natomiast uprawa czereśni i wiśni, dzięki poprawie środków ochrony przed ptakami. W niektórych okolicach zbiory gorzkich wiśni zużywa się do wyrobu Cherry Brandy i wina wiśniowego. Coraz liczniejsi sadownicy duńscy posiadają własne przechowalnie owoców w postaci pomieszczeń klimatyzowanych. Obok nich istnieją spółdzielcze składy i centralne sortownie, gdzie owoce są pakowane i dostarczane sprzedawcom, hurtownikom i supermarketom. Z innych kierunków specjalistycznych duże znaczenie mają szkółki krzewów ozdobnych, uprawy kwiatów, cebulek kwiatowych, pieczarek oraz uprawy szklarniowe. Produkcja tego rodzaju obejmuje szeroki wachlarz gatunków.